Φίλοι μου αγαπημένοι γεια σας και καλή εβδομάδα !!!
Μετά το κάλεσμα της Αριστέας του blog "Η ζωή είναι ωραία", έχω κι εγώ δύο καταθέσεις ψυχής για το συγκεκριμένο θέμα ....
Η πρώτη είναι το καφενείο της γειτονιάς μου "ΜΟΚΑ" ......
Όταν ήμουν μικρή, τρέχαμε όλα τα πιτσιρίκια να καμαρώσουμε τους ηθοποιούς και τους χορευτές (Καστρινός-Ζώκα, Κατράκης, Βέγγος κλπ) της εποχής που έρχονταν για ένα καφέ, αφού τα θέατρα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ήταν και είναι ακριβώς από κάτω.
Αργότερα, όταν οι κόρες μου ήταν πιτσιρίκια, ο πατέρας μου σ'αυτό το καφενείο τις πρωτοπήγε για πορτοκαλάδα και γύρισαν σπίτι χοροπηδώντας ότι κάθισαν στο καφενείο με τον παππού και ήπιαν και πορτοκαλάδα με το καλαμάκι !!!!!!!!
Και τώρα, το καφενείο αυτό υπάρχει ακόμα, μαζεύονται πολλοί νέοι και συνεχίζει να έχει μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα με τα παραδοσιακά στρογγυλά τραπεζάκια ζωγραφισμένα και με άποψη !!!
Και η δεύτερη περίπτωση καφενείου που έχω να θυμάμαι είναι ....
Όλοι θα ξέρετε βέβαια την ταινία "Η θεία απ το Σικάγο".
Στην αρχή λοιπόν της ταινίας εκεί που ο Παντελής Ζερβός κάθεται σε ένα καφενείο και κουβεντιάζει με κάποιον, στο βάθος του πλάνου φαίνεται να περνάει ένας κύριος με σκουφάκι που κοιτάζει προς τους ηθοποιούς...... ο κύριος αυτός είναι ο παππούς μου !!!!!
Ο παππούς λοιπόν γεννημένος το 1888 σε χωριό της Ρούμελης, ήρθε στην Αθήνα το 1923, υπηρέτησε στη βασιλική τότε φρουρά και φορούσε βέβαια φουστανέλα (την οποία και έχω ακόμα) και μέχρι που πέθανε δεν αποχωρίστηκε ούτε το σκουφάκι του (που φαίνεται στην ταινία), ούτε και τα τσαρούχια του !!! Ήταν χαρακτηριστικός τύπος της περιοχής Εξαρχείων και κέντρου γενικώς γιατί πούλαγε γάλα .... ο "μπάρμπα Κώστας" για τους παλιούς. Έχω πολλές ιστορίες με τον παππού που δεν είναι όμως της παρούσας ανάρτησης, που έχω δώσει όμως στις εκδόσεις Φιλιππότη, γιατί μαζί με τον κ. Καιροφύλλα εκδίδουν κάθε χρόνο το Αθηναικό ημερολόγιο με φωτογραφίες και ιστορίες απ' την παλιά Αθήνα και έχουν γράψει γι' αυτόν.
Η ταινία γυρίστηκε το 1957 και το καφενείο αυτό πρέπει να ήταν στην πλατεία Βάθης μάλλον (κατά τα λεγόμενα της μαμάς μου) και ήταν και πολύ ωραίο μάλιστα (η πλατεία καμία σχέση με το σήμερα) !!!
Ήταν λοιπόν κάτι που ήθελα να το καταθέσω και βρήκα βέβαια την ευκαιρία !!!!!
Γενέθλια !!!
Σήμερα το μπλογκοσπιτάκι μου κλείνει τα 2 χρόνια και θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για την αγάπη που του έχετε δείξει, για τα ξεχωριστά σχόλιά σας και για τις υπέροχες αυτές γνωριμίες που έκανα σ' αυτό το διάστημα !!!!!!!! Ε, και βέβαια ένα δωράκι θα κληρωθεί οπωσδήποτε !!!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ και σας χαιρετώ !!!!!
Τα σέβη μου !!!!
Ράνια μου, σε ευχαριστώ πολύ! Δεν ήταν βέβαια ιστορία, αλλά κατέθεσες πολιτισμικά στοιχεία που αξίζει να σωθούν στο χρόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
(Όταν ξαναδώ τη Θεία από το Σικάγο θα έχω στο νου να δω τον παππού)
Φιλιά και καλή εβδομάδα :)))
(σαν τίτλο θα να βάλω ...δυο ιστορικοί καφενέδες;)
Διαγραφήα και χρόνια πολλά στο μπλογκ!
ΔιαγραφήΕύχομαι να είσαι εδώ για όσο περνάς καλά και το τραβά η ψυχούλα σου!
Ράνια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήμ εκπλήσεις συνεχώς ευχάριστα και ξεχωριστά!
Τέτοια ιστορία σ ακολουθεί!!!!θα πρέπει να ξαναδώ την ταινία να σταμπάρω τον παππού. Περιμένουμε άμεσα ανάρτηση σχετική μ αυτόν,σίγουρα θάχεις ιστορίες ν αφηγηθείς.
Τρελλαίνομαι για ιστορίες απο την παλιά ΑΘήνα,γι αυτό κι αγαπώ τον κο Καιροφύλλα που μελετά και τις εκδίδει σε διάφορες μορφές.
Φιλιά πολλά και ελπίζω να πιούμε καφεδάκι στο γειτονάκι σου που είναι τόσο αρτιστίκ!!!
Δεν θα πρωτοτυπήσω: Κι εγώ θα σου πω πως με την πρώτη ευκαιρία, θα δω την ταινία και θα αναζητήσω τον παππού σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε η ξεχωριστή σου προσέγγιση στην ιδέα της Αριστέας μας!
Να είσαι καλά, κορίτσι μου, πάντα δημιουργική και να σε θαυμάζουμε για πολύύύύύύ-πολύύύύύύ καιρό ακόμα!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ άπειρα, Ράνια μου!
*Τα τραπεζάκια τα ερωτεύθηκα!!!
Очень интересная история с дедушкой!!
ΑπάντησηΔιαγραφήЗамечательное кафе - представляю как приятно там сидеть за чашечкой кофе!!
И поздравляю с днем рождения блога!
Καταπληκτικά τραπεζάκια και ιστορίες. Ελπίζω να ξαναβάλουν την ταινία σύντομα να δω τον παππού σου!Ευχαριστούμε για τη βόλτα!AriadnefromGreece!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυάου! Πολύ συγκινητικό αυτό με τον παππού... Όντως, η Αθήνα ήταν όμορφη τότε -μέσα από τις ελληνικές ταινίες, που τη βλέπαμε φυσικά! Χρόνια πολλά και δημιουργικά, στο blog σου, Ράνια μου και να είσαι καλά! Πολλά φιλιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και δημιουργικά για το μπλογκοσπιτάκι σου , Ράνια μου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα με πολύ ενδιαφέρον τις νοσταλγικές αναμνήσεις σου από την παλιά Αθήνα !!!!
Ποιος είναι ο τίτλος της ταινίας ?????
Τώρα πρόσεξα ότι αναφέρεις τον τίτλο της ταινίας - θα ψάξω να την βρω στο διαδίκτυο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσαν οι αναφορές σου στα ιστορικά καφενεία!!! Για φαντάσου ο παππούς σου τόσα χρόνια πριν !!! Στην παλιά Αθήνα !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να μείνεις πολλά χρόνια κοντά εδώ μια παρέα όλοι μας !!!
Φιλάκια Ράνια μου
De bien beaux témoignages que tu nous livres pour les 2 ans de ton blog chère Rania. Celui de ton papa et de ses petites filles allant au kafenio et celui de ton grand-père figurant de cinéma! S'il projette le film à la télé je vais être bien attentive.
ΑπάντησηΔιαγραφήJe ne connaissais pas l'existence de l'ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2015 mais j'en ai trouvé les références sur internet et je vais le commander. Je sais d'avance que je vais aimer ce calendrier.
Bonne continuation pour ton blog et bonne semaine.
Bises.
Μολις επεστρεψα απο την κλινικη οπου εχω την μαμα μου και θα ξαναφυγω πρωι-πρωι. Πολυ ωραιες οι ανςμνησεις σου του καφενειου. Για τον παπου σου να μας ξαναγραψεις! Θα προσεξω κι εγω να τον δω στην ταινια! Χρονια πολλα στο φιλοξενο μπλογκοσπιτακι σου, να μας κραταει συντροφια για πολλα χρονια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλακια και καλη εβδομαδα!
Όμορφες αναμνήσεις!!! Να τα εκατοστήσει το σπιτάκι σου και πάντα να είσαι καλά να ανεβάζεις όμορφες αναρτήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχες αναμνήσεις!!! Απόλαυσα την ανάγνωση πραγματικά. Χρόνια πολλά για το μπλογκ σου και καλή δύναμη. Εύχομαι να συνεχίσεις να μας προσφέρεις τόσο όμορφες αναρτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ράνια μου!! Χρόνια πολλά και δημιουργικά για το μπλογκοσπιτάκι σου εύχομαι!!!!Διάβασα μέ πολύ ενδιαφέρον τήν ιστορία τού παλαιού καφενείου!Μού άρεσαν τά ζωγραφιστά τραπεζάκια!!!Θά περιμένω νά ξαναδώ πάλι τήν ταινία!!!Είναι από τίς αγαπημένες μου!!!!Πολλά φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά. Μας ταξίδεψες με την ιστορία σου. Νιώθω σα να ηπια μόλις καφεδάκι σ'αυτό το καφενείο και ας είμαι Θεσσαλονίκη. Είσαι πολύ τυχερή που έχεις τέτοιο παρελθόν και το θυμάσαι με νοσταλγία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές δημιουργικές συνέχειες...
Beautiful painted tables !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHave a nice day !
Anna
Πολύ μου άρεσαν όσα είδα και διάβασα! Και τα τραπεζάκια τέλεια, δε θα ήξερα ποιο να διαλέξω για να καθίσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει όταν ο άνθρωπος έχει μεράκι, θα το έλεγα στον ιδιοκτήτη αυτό, αν επισκεπτόμουν τον καφενέ του.
Να χαίρεσαι το μπλογκ σου και να το καμαρώνεις! Καλή συνέχεια! Φιλιά!
Ράνια μου πολύ ξεχωριστές και οι δύο αφηγήσεις σου. Τα τραπεζάκια στο πρώτο καφενείο ιδιαίτερα και καλαίσθητα αλλά και το δεύτερο μοναδικό αφού ο παππούς σου έχει αφήσει το στίγμα του εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και στο blog σου!
Φιλάκια!
Ράνια μου... τι ναπω.. ωραίεςοι ιστορίες.. να πωότι αν ξαναδω την θεια... θα κοιτάξω να προσέξω τον παππου σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραία που έχεις κρατήσει ενθύμια από τον παππου!!!!
και εύχομαι το μπλογκ να τα χιλιάσει!!!! παντα με ομορφιές!!!!!!!!!!
Όμορφες αναφορές και εικόνες με νοσταλγικό περίπατο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Ράνια, να γίνει από τα πιο πολύδιαβασμένα το blog σου
να σκορπάς γνώση, κέφι, αισιοδοξία και να μοιράζεσαι ότι εσύ νοιώθεις μαζί μας!
Να έχεις ένα γλυκό απόγευμα! Τα φιλιά μου!:))
C'est une très jolie idée de décorer les tables !les dessins sont frais et jolis , et très colorés, c'est plein de charme !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες οι αναμνησεις σου Ρανια μου..τι τυχερή που εισαι να έχεις εναν παππού με τα ομορφα του να τον θυμάσαι ... ο καφενες σου σίγουρα ξεχωριστός με τις αλήθειες του..!!τα τραπεζάκια του ξεχωριστά και εκείνα ..όμορφα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως ξεχωριστό ειναι και το μπλοκοσπιτακι σου γεματο τρυφερότητα και δημιουργίες στην κάθε τους λεπτομέρια ... να τα εκατοστήση και να είσαι κοντα για πολλα πολλα χρονια ακομα να σε χαιρομαστε.. και εμεις..!!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..!! φιλακιαααααα!!!
Πολύ όμορφες αναμνήσεις έχεις απο την παλιά Αθήνα και μ'αρέσει να τις ακούω και να τις διαβάζω.Να μας γράψεις την ιστορία του παππού σου.Ευχομαι χρόνια πολλά στο μπλόγκ σου με πολλές και ενδιαφέρουσες αναρτήσεις .Να είσαι καλά καλή συνέχεια!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTρελαίνομαι για ιστορίες γενικώς, αλλά αυτές οι αληθινές με φόντο την παλιά Αθήνα είναι από τις πιο αγαπημένες μου !!! Την ταινία την απολαμβάνω κάθε φορά που τη βλέπω και την επόμενη σίγουρα θα σταθώ με προσοχή στη σκηνή που περιγράφεις....θέλω να δώ τον παππού!!! Τα καφενεία που μας παρουσίασες,,,μοναδικά !!! Αυτά τα ζωγραφισμένα τραπεζάκια τα λάτρεψα όπως λατρεύω και το μπλόκ σου, στο οποίο εύχομαι τα καλλίτερα, χάρη σ΄αυτό γνωριστήκαμε και είμαι ευγνώμων φίλη μου....Να είσαι καλά και περιμένω αναρτήσεις με τα τόσα ενδιαφέροντα που έχεις να μοιραστείς και τις ιστορίες του παππού βεβαίως....Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο 2 χρόνια; εγώ νομίζω ότι σε ξέρω χρόνια..ίσως γιατί η κεντημένη καρδούλα που μου έστειλες είναι δίπλα μου στον υπολογιστή και μου φωνάζουν συνέχεια το..όνομα σου!Τα τραπεζάκια υπέροχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνθουσιάστηκα με το θέμα για τον παππού σου και συμμερίζομαι τη χαρά σου!!! Μου άρεσαν και οι ιστορίες με το καφενείο! Έχεις όμορφες αναμνήσεις από αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα εκατοστήσει το μπλογκ σου Ράνια μου, να μας προσφέρεις πάντα έτσι όμορφες αναρτήσεις, όπως συνηθίζεις να κάνεις!
Φιλιά Πολλά!!!
Χρόνια Πολλά για το σπιτάκι σου Ρανια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές και καλές αναρτήσεις.
Όσο για τις ιστορίες του καφέ, πολύ ενδιαφερουσες.
Φυσικά θα ξαναδώ την ταινία για να δω τον παππού σου.
Φιλάκια πολλά!
Χρόνια πολλά Ράνια μου!!! Με πολλές πολλές-απίθανες αναρτήσεις, όπως αυτή εδώ!!! Οι ιστορικοί καφενέδες σου, με μάγεψαν :)) Σε φιλώ γλυκά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια πολλα με εκτιμηση...και ευχαριστιες για την εμπρακτη αγαπη σου Ευαγγελια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλα στο σπιτάκι σου Ρανια μου ....
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα τόσες όμορφες ανάρτησες ...
καλή συνεχεία ....φιλάκια πολλα
Χρόνια πολλά στο σπιτάκι σου πάντα δημιουργικό και με όμορφους~σε ψυχή~καλεσμένους!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπαθα πλάκα με τα τραπεζάκια του καφενείου, απίστευτα!!
Κοίτα να δεις τι περίεργα έχει η ζωή. Πόσες φορές κι αν την έχω δει την ταινία, τώρα θα μπορώ να λέω πως το βλέπετε τον κύριο εκείνο, ήταν παππούς μίας μπλογκοφίλης :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα χιλιάσεις το ιστολόγιό σου Ράνια μου και να είναι πάντα για σένα μία πηγή χαράς και δημιουργικότητας.
Καλό Σαββατοκύριακο :*
Όμορφη ιστορία και χρόνια πολλά στο ιστολογιό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
ه°·هჱ⊱
ΑπάντησηΔιαγραφήFeliz aniversário para seu blog... que continue sempre lindo assim!!!
Bom fim de semana!
Beijinhos do Brasil.
ჱه° ·.
Χρόνια πολλά και γεμάτα ιδιαίτερες ιστορίες!!! Ο παππούς πρωταγωνιστής τόσο στην ταινία όσο και στη ζωή λοιπόν!Κοίτα να δεις!!! Καλή Κυριακή σου εύχομαι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεμάτες αναμνήσεις οι ιστορίες σου του καφενέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εμένα μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες της παλιάς Αθήνας!! Πολύ ενδιαφέρον θα είχε να κάνεις και άλλες σχετικές αναρτήσεις να μπούμε στο ντουλαπάκι του χρόνου και να πάμε μερικά χρόνια πίσω , με τη δική σου πένα!! Οσο για το σπιτάκι σου, να'ναι γεμάτο πολλά και όμορφα χρόνια !! Φιλάκια , καλή Κυριακή να'χεις!
Τα πιο τέλεια τραπεζάκια που έχω δει σε καφέ .Χρόνια πολλά στο μπλογκοσπιτακι σου, να είσαι καλά Ρανια μου να μας συντροφεύεις για πολλά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήシ Seja bem-vinda a primavera com todo esse encanto e essa alegria de cores e flores!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήÓtimo fim de semana!
Tudo de bom!
Beijinhos.هჱ⊱
⋰˚هჱܓ
Felicidades por el cumpleblog, seguro que serán muchos más.
ΑπάντησηΔιαγραφήBesos desde España